top of page
HPN_Header-website-oranje.jpg
Traveling
  • Foto van schrijverHartbrugReizen

Stip aan de horizon

Niemand kan voorspellen hoe lang het coronavirus ons nog van reizen zal weerhouden, maar dát we ooit weer zullen gaan, staat als een paal boven water. Hoe ervaren onze trouwe HartbrugReizigers deze tijd? Wat missen ze het meest aan het reizen en welke andere manieren hebben ze gevonden om hun horizon toch nog een beetje te verbreden? We vroegen het drie van hen.


Che Chow Li (71) is er het type niet naar om bij de pakken neer te gaan zitten. Na zijn pensioen kreeg hij angina pectoris: pijn op de borst die meestal wordt veroorzaakt door vernauwing in de kransslagaders. Later trad dit nog eenmaal op, waarna vijf stents werden geplaatst. “Sindsdien leef ik voor mijn gevoel al negen jaar in reservetijd en geniet ik van iedere dag. Er zijn zo veel mensen die voornamelijk mopperen op van alles en nog wat, maar daar kan ik niet tegen. We moeten ons nu eenmaal schikken in deze coronatijd, het is niet anders.”

De vakanties met HartbrugReizen heeft Che Chow Li gemist, maar hij beschouwt ze wél als een luxe. “Samen met mijn vrouw Carla (72) ben ik in de afgelopen jaren mee geweest naar Spanje, België en Slovenië. Vorig jaar hadden we nog eens drie reizen gepland staan, maar die gingen door corona helaas niet door. Ik ga al mijn hele leven graag naar het buitenland, maar aangezien de angina pectoris beide keren in het buitenland optrad, durfde mijn vrouw een vakantie over de grens niet meer aan. Daarom zijn de HartbrugReizen ons zo uitstekend bevallen: het geeft enorm veel rust dat er altijd iemand is op wie je kunt terug vallen. Alles is altijd keurig geregeld en waar we ook gaan, er gaat altijd een AED mee. Gelukkig hebben wij het nog nooit meegemaakt dat die gebruikt moest worden, maar het geeft een veilig gevoel.”


Omdat de dochter van Che Chow taaislijmziekte heeft en het coronavirus voor haar erg

gevaarlijk is, is de familie uitermate voorzichtig geweest. “Als we haar zien, dan is dat even een uurtje en altijd buiten. Onze drie kleinkinderen zien we ook een stuk minder. Ik geniet nog steeds enorm van ze, hoor, maar ik mis het wel vreselijk om met ze te knuffelen.

Kleinkinderen, wat een rijkdom! Ik grap weleens: ‘Als ik nog eens voor een tweede

keer terug op aarde kom, sla ik kinderen over en wil ik gelijk kleinkinderen’. Verder komen wij deze tijd prima door. Ik ben veel gaan vissen, maakte fietstochten van soms wel 200 kilometer in een week en ik golf vaak. We hebben nog geen vakantie gepland staan, maar zodra er weer wat meer zekerheid is, boeken we direct.”


Vijf keer

Ton Goddijn (77) uit Waalre is al vijf keer meegeweest met HartbrugReizen en heeft zich ook alweer ingeschreven voor twee reizen in het komend najaar. “Het is te hopen dat het door kan gaan”, zegt Ton. “Ik vind het heerlijk om naar het buitenland te gaan en zou graag zo snel mogelijk weer eens een keertje weg willen.” Vroeger heeft Ton altijd veel gekampeerd

met zijn vrouw en kinderen. Zo reed hij regelmatig naar Italië, Frankrijk en Duitsland om nieuwe streken te ontdekken. “Een enkele keer ging ik weleens twee keer naar dezelfde plek, maar meestal zochten we juist nieuwe gebieden op.”


Zeven jaar geleden overleed Tons vrouw. Een tijdlang is Ton toen niet op reis geweest,

totdat zijn zus en zwager hem vroegen of hij eens mee wilde met een busreis naar Wenen, met HartbrugReizen. “Ik had nog nooit zo’n busreis gemaakt en stemde in. Beviel het, dan zou het voor herhaling vatbaar zijn, en zo niet, dan had ik het in elk geval geprobeerd. Het beviel direct uitstekend en in de jaren daaropvolgend ben ik nog vier keer mee geweest waarvan twee keer alleen.”


“Wat ik altijd zo prettig vind, is de aanspraak. Je gaat op reis met een heleboel gelijkgestemden en zodra je de bus in stapt, kan een volledig zorgeloze vakantie beginnen. Het kamperen vroeger gaf altijd links en rechts wat stress: inpakken, de route bepalen, een camping regelen… Hier is alles geregeld; erg prettig.”


Hoewel Ton zijn buitenlandreizen dus mist, heeft de coronacrisis gelukkig geen enorme omslag betekend van zijn leven. “Ik doe eigenlijk weinig anders dan buiten coronatijd. Ik fotografeer veel en ben bezig met het digitaliseren van negatieven. Dat kost erg veel tijd, zeker als je ze ook nog wilt bewerken. Verder werk ik ’s zomers wat in de tuin en fiets ik graag

gelukkig allemaal activiteiten die ook nu prima kunnen doorgaan. Gelukkig zie ik mijn twee kinderen en drie kleinkinderen inmiddels ook alweer wat vaker.” Als alles mee zit, gaat Ton dit najaar graag weer mee op twee HartbrugReizen naar Kroatië en Zuid-Frankrijk. “Ik hoop van ganser harte dat dat door kan gaan!”




Gedichten

Voor Bep Hagenberg (88), gepensioneerd verpleegkundige, is reizen altijd onderdeel geweest van haar leven. “Toen mijn man nog leefde, zijn we veel met HartbrugReizen op pad geweest. Hij was hartpatiënt, dus de medische begeleiding was erg prettig. Na zijn overlijden in 2011 heb ik een paar jaar geen moed gehad om mee te gaan, totdat mijn kinderen me in 2015 aanspoorden het toch weer te proberen.” Dat was gelijk weer een warm bad voor Bep, in voor- en tegenspoed. “Toen ik in Karinthië een kaakontsteking kreeg, heb ik aan den lijve ondervonden hoe belangrijk de steun en begeleiding van, in dit geval, Marly en Hilde was. Ik kreeg direct de hulp die ik nodig had en ben gelijk in een nabijgelegen kliniek geopereerd. Hoe vervelend de ontsteking ook was; ik was in goede handen. Dat is ook voor mijn kinderen een prettig gevoel als ik op reis ga.”


De coronacrisis heeft voor Bep veel impact gehad. “Ik heb echt mijn draai moeten vinden. Ik was altijd heel actief: ik deed aan volksdansen, zwemmen en gym en was activiteitenbegeleidster bij een verpleeghuis. Dat kan nu allemaal niet meer, maar ik heb het er niet bij laten zitten. Ik heb een belcirkel opgericht voor mensen die in deze tijd wel een praatje kunnen gebruiken en schrijf veel verhalen en gedichten. Er zijn zelfs plannen om die te gaan bundelen!” Ook tijdens de HartbrugReizen vermaakte Bep haar medereizigers met een sterk staaltje poëzie: ze versloeg iedere reisdag altijd op rijm en las de gedichten op de terugreis voor in de bus. “Ik mis de reizen wel, hoor, maar ik ga niet zitten mopperen. Ik blijf optimistisch en hoop snel weer mee te kunnen!”


Wat van ons te verwachten?

Ook in deze tijden staan wij altijd voor u klaar voor advies en steun. Heeft u even

behoefte om er toch tussenuit te gaan, of wilt u zichzelf wat perspectief bieden?

Wij blijven actief op reisgebied en stellen u graag alsnog een mooie vakantie in het

vooruitzicht, ook al leven we op dit moment nog in onzekere tijden.

Volg ons via www.hartpatienten.nl en www.facebook.com/hartbrugreizen voor eventuele nieuwe mogelijkheden en ontwikkelingen.

bottom of page