Ik wil proberen te beschrijven waarom de reis naar Lourdes zó bijzonder was. 8 september, koffer inpakken voor de tiendaagse reis naar Lourdes en omgeving. De volgende ochtend met de trein richting Roermond, waar de bus van HartbrugReizen voorrijdt. Een beetje in spanning zoek ik een fijn plekje in de bus. Als ik eenmaal zit voelt het heerlijk en voelt het zó vertrouwd, ik voel mij gelijk ‘thuis’. Er zijn zeker vijf oude bekenden in de bus, erg leuk! Een poosje later vertrekken we richting Frankrijk. Na een paar uur rijden is onze eerste koffiestop met heerlijke Limburgse vlaai een ‘lekkere’onderbreking. De eerste overnachting is in Blois, in een goed hotel. De tweede dag (het wordt steeds gezelliger in de bus) komen we na verschillende koffiestops tijdig aan in Lourdes in Hotel Padoue. Mooi hotel en vlakbij het Heiligdom, om 19.00 uur diner en omdat het nog lang licht blijft, kan ik na het diner nog naar de grot lopen. Het voelt alsof een magneet mij daar naartoe trekt. Daar aangekomen voelt het voor mij zo vredig en rustgevend aan, het voelt alsof een warme deken over mij heen valt. Na langs de grot gelopen te zijn, even rustig op een bankje blijven zitten en alle intenties neer gelegd bij Maria. Heerlijk ontspannen geslapen de eerste nacht.
Derde dag: na een heerlijk ontbijt hebben we een vrije dag om kennis te maken met Lourdes. We gaan met een treintje een rondje Lourdes maken en zien mooie plekjes die je normaal niet ziet. ‘s Avonds lopen we met ‘onze’ groep mee met de lichtjesprosessie, zó mooi en ontroerend vind ik, élke keer opnieuw weer.
Lourdes, dag vier. Naar Pau, niet zó vroeg vertrekken we met de bus. Een mooi plaatsje, heerlijk koffie drinken op een mooi terrasje, vol met prachtige bloemen. Daarna een ritje met een treintje door én hoog door het plaatsje, érg mooi, een leuke en rustige middag. Op tijd terug in het hotel, daarna ben ik weer naar de lichtprosessie gaan kijken. Het is voor mij in één woord magisch, rustgevend, en élke keer ontroerend mooi.
Dag vijf, met ONZE bus naar Cauterets, een mooi plaatsje. Na de koffie nemen we een plaatselijke bus omhoog de bergen in naar de watervallen van Pont d’Espagne , vlakbij de Spaanse grens. We moeten wel wat moeite doen om er te komen, maar het is zéker de moeite waard. Het uitzicht! Het geruis, de kwetterende vogels, het voelt voor mij als een stukje aards paradijs, zo mooi! Na rustig naar boven geklauterd te hebben zien we het hoogtepunt van onze klimtocht: De grote waterval. Prachtig glinsterend en druisend en ruisend komt ze naar beneden, majestueus én groots. Voor mij adembenemend! Ik zit daar een hele poos te kijken én te luisteren, ik krijg er geen genoeg van. Terwijl de waterval heerlijk door ruist en bruist loop ik een stukje bos in, zó prachtig, achter de bomen druist ook weer bergwater naar beneden. Marly komt mij uit het bos plukken, er is een heerlijk terrasje vlakbij. Heerlijke crêpes met blauwe bosbessen hebben ze daar (die ik natuurlijk op mijn witte broek knoei). Jammer genoeg komt de vertrektijd en geniet ik weer van de terugtocht. We zijn weer op tijd terug in Lourdes en na het diner kijken we gezamenlijk naar de lichtjesprocessie, zoals élke avond magisch voor mij!
Zesde dag: Zondag, en wéér stralend weer. Vandaag een prachtige tocht naar Pic du Midi. Al vaak gezien op tv bij de Tour de France, maar om nu zélf te zien en te ervaren hoe mooi en majestueus die bergen zijn, vind ik ongelooflijk!
Zó prachtig met de stralende zon, al die kleuren groen, van licht naar donker en schaduwen van één enkele wolk, ik voel me nietig in deze grote bergen. Op een gegeven moment stopt Yvon op een verbreed stuk weg, omdat er mooie bruine koeien midden op de weg lopen. Hier is tevens ook onze koffiestop. Yvon tovert ergens twee heerlijk Franse cakes vandaan, en we maken foto’s van een koe, ze staat midden op de streep haar jonge kalfje melk te geven. Ze blijft rustig staan terwijl vrachtwagens en auto’s langzaam langsrijden. Nog nooit zoiets gezien, zéér bijzonder en prachtig om mee te maken! Weer verder naar boven, we zien geiten, en alpaca’s die speciaal voor de wol gekweekt worden. Verder, maar niet naar de top, omdat de lucht er té ijl is voor hartpatiënten. Wat een uitzicht! Wat is een mens nietig in zulke grote bergen! We gaan weer bergafwaarts. Wat ben ik blij met Yvon, die neemt die haarspeldbochten alsof het niks voorstelt. Nog steeds genietend van al dat moois bedenk ik me: we zijn maar als een speldenprik in die grote natuur, iets om dankbaar voor te zijn! De terugreis gaat voorspoedig en we komen weer op tijd in ons hotel in Lourdes aan. Beetje rusten en proberen of er internet te krijgen is?
Na een goede nacht slapen naar Bayonne en de Golf van Biskaje. De zon lacht ons weer toe. Bij vertrek naar Bayonne, mooie rit, we zien onderweg al even de Golf van Biskaje, maar nog ver weg! Yvon parkeert de bus en na een stukje lopen komen we langs een mooi herdenkingsmonument , het oude fort, en de prachtige kathedraal Saint-Marie. We gaan stilletjes binnenkijken, maar er is een Heilige Mis aan de gang. We gaan zachtjes terug naar buiten en vlakbij is een terrasje in de zon, bij een bakkerszaak, met de lekkerste mooie gebakjes! We kunnen de verleiding niet weerstaan , en de meesten van ons gaan op een plekje in de zon zitten en bestellen een heerlijk gebakje met koffie of thee, verrukkelijk! De bakkerij was niet voorbereid op een bus vol met reizigers, er moest nog even koffie gezet worden! Maar wij zitten daar heerlijk. Op de vertrektijd lopen we weer terug naar de bus en rijden we via een mooie kustroute naar de mooie havenstad St. Jean de Luz. Ik vind het prachtig! De ‘schippersboten’ en alle gekleurde netten die er liggen, ik kijk een hele poos rond en ga daar lekker zitten genieten. Na een heerlijk ijs bij het Marinehuis wandel ik rond en kom op de boulevard uit. Wat een schitterend uitzicht over de Golf van Biskaje, da’s genieten! Kan ik úren naar kijken! Na een poos genieten moet ik me onherroepelijk losrukken van de zee , de bus vertrekt over een poosje. Iedereen is weer op tijd aanwezig, en Yvon krijgt het teken van Marly: duimpje omhoog betekent iedereen is aanwezig, dus rijden maar! Na een poosje rijden wordt het erg stil in de bus en voelt Yvon zich als Remi, alleen op de wereld. Wel een goed teken dat we Yvon in de bergen zó vertrouwen, dat je rustig kunt gaan slapen tijdens de rit door de bergen. Naar een nóg betere chauffeuse als Yvon, moet je lang zoeken denk ik. Ook de verwennerijen tijdens de ritten uit het ‘Trommeltje van Oma’ is heel lekker én lief! Wij smullen er élke keer weer van! Na een poos komt er weer beweging in de reizigers en kunnen we genieten van koffie , thee of een kopje soep! We zijn weer mooi op tijd bij ons hotel en ’s avonds zitten we gezellig beneden met een gedeelte van onze groep bij elkaar.
Na een goede nacht én een heerlijk ontbijt breekt de laatste dag in Lourdes aan. We gaan vandaag met onze bus naar het beginpunt van de bergtrein. Een belevenis op zich, 1100 meter omhoog met de tandradbaan. Ik vind het best spannend, maar tegelijkertijd ook een belevenis. We komen in de eerste coupé terecht, prachtig vind ik het. Eenmaal boven aangekomen een prachtig uitzicht over Lourdes en omgeving. Zó mooi en zo’n prachtig helder weer. Je kunt zó ver kijken, dat is genieten! Ook gekeken naar de foto’s, en gezien dat het allemaal met héél veel mannen, zónder machines aangelegd is. Niet te geloven in onze moderne tijd. Er is ook een leuk terrasje, lekker iets gedronken, en na een poos weer naar beneden, ik vond ik best een beetje eng! Na de lunch gaat een gedeelte van onze groep naar een musical over Bernadette. Bij terugkomst zijn ze er nog een beetje ontroerd door, zó mooi was het! Ondertussen ben ik met Nettie naar de grot gelopen om afscheid te nemen en nog even van het mooie weer te genieten. Rond 17.00 uur begint het slecht weer te worden en ga ik mijn koffer inpakken. Om 19.00 uur het afscheidsdiner. Tiely Moers biedt het mandje aan mét inhoud voor het gehele personeel, dat doet ze op een leuke en charmante manier! Wat ze ook wel verdiend hebben vind ik, als ik zag hoe hard de obers en diensters moeten werken, het leek af en toe een hardloopwedstrijd! Ik denk dat we allemaal vroeg in bed liggen, want morgen beginnen we aan de terugreis! Voordat ik in slaap val, bedenk ik dat het een PRÁCHTIGE VAKANTIE was, en ik daar heel dankbaar voor ben. Lourdes is voor mij: Devotie, emotie, ik voel me in Lourdes steeds bevoorrecht, dat ik in dat genadeoord mag zijn, voor mij nu de vijfde keer en élke keer is ontroerend mooi.
Ook denk ik aan de fijne en liefdevolle begeleiding van ons team: MARLY, die alles hoort én ziet en niks ontgaat haar, (natuurlijk in de goede zin van het woord) en altijd vrolijk blijft, ook al is het soms minder leuk! En élke dag met het zware hartapparaat rond zeult, gelukkig heb ik nog niet meegemaakt dat het gebruikt moest worden! HILDE, die heel liefdevol de mensen die hulp nodig hebben verzorgt, en een grote rugzak met medische spullen de hele reis meezeult, ALS iemand soms iets nodig zou hebben: pleisters, paracetamol, verbandje of iets dergelijks!
En dan nog onze chauffeuse YVON, die ons met een warm welkom: ‘WELKOM IN DE BUS’, of ‘WELKOM TERUG IN DE BUS’ elke dag begroet. Ze stuurt met vaste hand de bus over snelwegen, door de bergen én haarspeldbochten, alsof het heel simpel is. Met een gerust hart val ik dan onderweg af en toe in slaap, om kilometers verder weer wakker te worden. Dat zegt genoeg denk ik. En geregeld gaat het ‘trommeltje van Oma’ door de bus, gevuld met elke dag wat anders lekkers. Het is elke keer een verrassing: Wat zit er in? De lekkerste en vaak de heerlijkste en plaatselijke producten, mogen we dan van smullen. En hebben we dorst óf zin in koffie óf soep? Dat wordt allemaal prima en met een vriendelijk gezicht geregeld door Hilde en Marly. Ik denk ook aan hoezeer we geboft hebben met élke dag prachtig weer en zon, té mooi om waar te zijn, maar het is écht waar! Ik denk ook aan de tocht naar de watervallen: Zó mooi ! We klimmen langzaam over een pad mét leuningen omhoog en de moeite wordt rijkelijk beloond met de ruisende, bruisende watervallen! Het is zó wonderlijk en prachtig mooi om te zien! Langzaam val ik in slaap met een heerlijk gevoel over deze vakantie.
De volgende morgen: het laatste ontbijt , koffers inladen én instappen voor de terugreis. We verlaten Lourdes met veel mooie herinneringen en de terugreis verloopt (met de nodige stops) heel voorspoedig!
Bij thuiskomst, tóch weer blij dat ik weer goed én veilig thuis gekomen ben, want Oost, West, thuis best.
Erna Verdurmen
In contact komen met andere reizigers?
Meld u snel aan bij onze nieuwe besloten Facebook-groep ‘HartbrugReizen Maatjes’!
