VALKENSWAARD - Als je op reis in het buitenland iets overkomt, waardoor je plotseling in het ziekenhuis belandt, ben je nog niet jarig. Tenminste, die ervaring hebben talloze reizigers.
Dat geldt echter niet voor onze donateur Catharina van Mierlo (77) uit Valkenswaard, die tijdens haar reis met Hartpatiënten Nederland naar Frankrijk op zaterdag 5 april van een trap viel en zo ongelukkig terecht kwam, dat ze naar het ziekenhuis moest. Het was haar elfde reis met Hartpatiënten Nederland.
In 2000 kreeg Catharina een bypass- operatie aan haar hart. Daarna durfde ze aanvankelijk niet meer goed op reis te gaan. Ze vond het risico dat haar in het buitenland iets kon overkomen te groot. In 2002 boekte het echtpaar Van Mierlo toch hun eerste reis naar Parijs met Hartpatiënten Nederland. ,,Dat is zo goed bevallen, dat we al elf keer mee zijn gegaan'', vertelt Catharina.
Alleen die elfde keer gooide een trap in het Franse St. Aygulf roet in het eten. Catharina maakte een smak, brak haar neus en een pols en liep zware hersenschudding op. ,,Dat gebeurde terwijl we naar het strand onderweg waren om dat te verkennen'', herinnert ze zich. ,,Na die smak hebben chauffeur Wim Godding van Munckhof Reizen en reisbegeleiders Piet Peeters en Toos Geurts van Hartpatiënten Nederland onmiddellijk de zorg- en reisverzekeraar verwittigd. Als we dat zelf hadden moeten doen, nee, dan hadden we niet geweten wat te doen. Daarna ging het allemaal heel soepel en snel. Piet verleende nog eerste hulp, de ambulance was er snel en binnen drie kwartier was ik in het ziekenhuis. Medisch gezien ben ik daar geweldig verzorgd, ik heb er twaalf dagen gelegen, daarna ben ik met de ambulance naar huis gebracht''.
Catharina wil via deze Hartbrug vooral ook haar medepassagiers in de bus hartelijk bedanken voor alle aandacht en kaartjes die ze kreeg. Datzelfde geldt ook voor de chauffeur en de verpleegkundige begeleiders in de bus en voor voorzitter Jan van Overveld van Hartpatiënten Nederland. ,,Die nam soms wel twee keer per dag contact met me op, heeft van alles voor ons geregeld. Omdat we nog moesten blijven toen de reis al was afgelopen, heeft hij voor mijn man een week lang een hotel geregeld. En toen ik thuiskwam, stond daar op tafel een prachtige bos bloemen van de stichting op ons te wachten. En er lag een stapel kaarten van andere reizigers. Hartverwarmend!''.
,,Bij zo'n reis is alles fijn geregeld, en dat is een hele geruststelling'', concludeert Catharina. Ze laat zich door het voorval dan ook niet afschrikken, integendeel. ,,In september gaan wij weer mee met de stichting, dit keer naar Dresden in Duitsland''.
,,Na mijn hartoperatie in 2000 ben ik het jaar daarop met het vliegtuig naar Turkije geweest. Maar dat beviel niet. Daarna hadden we zoiets van: reizen zit er niet meer in, er zal je maar iets overkomen. Een jaar later zette ik door dat we met een busreis met medische begeleiding meegingen via Hartpatiënten Nederland. Sindsdien maken we ons niet meer ongerust, er is altijd iemand bij je die je kan helpen, medisch, maar ook met andere dingen, zodra die geregeld moeten worden. Zodra we eenmaal die eerste reis hadden ondernomen, zijn we twee keer per jaar meegegaan.''
Comments